Vragen in het Engels: types en structuur

Mogelijkheid om vragen te stellen in een vreemde taal -dit is de belangrijkste communicatieve vaardigheid, omdat dialoog zonder vragen onmogelijk is. Daarom moeten lerenden van het Engels leren hoe ze correct kunnen worden ingesteld. Het belangrijkste verschil met de Russische taal is de specifieke volgorde van woorden in de vraag en de aanwezigheid van een hulpwerkwoord, terwijl het in het Russisch in de meeste gevallen volstaat om de juiste intonatie te gebruiken om de vraag te maken.

Allereerst is het nodig om het bestaande te begrijpentypes. Vragen in het Engels zijn onderverdeeld in 4 groepen: algemeen, alternatief, speciaal en separatief. Er is een ander, zeer ongebruikelijk type - een indirecte vraag, die niet is opgenomen in de traditionele classificatie.

Algemene vragen in de Engelse taal zijn die,die een kort antwoord aannemen, ofwel positief of negatief. Het is noodzakelijk om rekening te houden met de details van het antwoord op de algemene vraag - noodzakelijkerwijs met een hulpwerkwoord, alleen het antwoord ja of geen want het oor van de moedertaalspreker klinkt scherp en zelfs grof. De algemene vraag is gebaseerd op het volgende schema:

Het hulpwerkwoord - het onderwerp - het semantische werkwoord
Is hij gisteren vroeg vertrokken?

Daarbij moet rekening worden gehouden met welkeHet hulpwerkwoord komt overeen met de tijd die u gebruikt. Door de volgorde van woorden te leren die de algemene vraag gemeen hebben, zult u geen moeilijkheden meer ondervinden bij het formuleren van de resterende vragen in de Engelse taal.

Alternatieve vragen in vorm lijken op gewone. Vragen van dit type bieden een keuze, bijvoorbeeld in het Russisch "Heeft u liever koffie of thee?". Strikt genomen is het verschil tussen een algemene en een alternatieve vraag het antwoord:
Algemene informatie Eet je vis?
Varianten van antwoord Ja, dat doe ik / Nee, dat doe ik niet.
alternatief Houd je van vis of vlees?
Mogelijk antwoord Ik hou van vis.

• Speciale vragen in het Engels zijnvragen gericht op het verkrijgen van informatie. In andere geesteswetenschappen worden ze open genoemd, in tegenstelling tot gesloten, wat slechts een "Ja" of "Nee" antwoord veronderstelt. Dergelijke vragen in het Engels maken het mogelijk om de volgende gegevens te leren:
• Who Who
• Waar Waar
• Wanneer wanneer
• Wat Wat
• Wie wie (m)
• Waarom waarom
• Welke Welke
• Hoe hoe
• Hoeveel Hoeveel / veel

Structureel lijken speciale vragen op gewone vragen, maar vóór het hulpwerkwoord moet een passend vraagwoord worden gebruikt.

Vragend woord - hulpwerkwoord - onderwerp - semantisch werkwoord

Hoe gaat hij normaal aan het werk?

Los daarvan is het nodig om te verduidelijken hoe de vragen zijn gesteld in het Engels, die informatie vragen over het onderwerp. Bijvoorbeeld Jack heeft de vaas gebroken. Als we willen weten wie de vaas precies heeft gebroken Wie heeft de vaas gebroken? - Het hulpwerkwoord moet worden weggelaten.

Het scheiden van vragen is tweedelig, in het Russisch zou dit type als volgt klinken "Je hebt deze film al gezien, is het niet?" De structuur van deze vraag in het Engels is heel eenvoudig: het eerste deel is een bevestigende of negatieve zin, terwijl de "staart" afhangt van de tijd en modus van het eerste deel: Je kent dit onderwerp niet, of wel? - de ontkenning in het eerste deel en de positieve seconde. Je hebt hem eerder ontmoet, toch? - de verklaring in het eerste deel en de ontkenning in het tweede deel. Het is belangrijk op te merken dat in het antwoord het noodzakelijk is om te reageren op het hoofdgedeelte, dat wil zeggen in de zin Ze hebben het vliegtuig gemist, toch? Als je het eens wilt worden, is het juiste antwoord Ja, dat hebben ze, in geval van ontkenning - gebruik Nee, dat doen ze niet.

Indirecte vragen zijn ook tweedelig, in het Russisch zou een dergelijke vraag klinken "Kun je me vertellen hoe ik bij de bibliotheek kan komen?". Een deel van een dergelijke vraag iszin van beleefdheid, het tweede deel draagt ​​een semantische lading. Zijn specificiteit ligt in het feit dat het tweede deel geen veranderingen in woordvolgorde vereist, dat wil zeggen dat we de directe volgorde van woorden gebruiken, zoals in de verklaring, en daarom is er geen behoefte aan een hulpwerkwoord. Dit komt door het feit dat de belasting van de vraag als zodanig in het eerste deel zit.

En tot slot, om het gemakkelijker te makenOm de vorm van de vraag te begrijpen, kun je eerst een antwoord geven, dan is het duidelijk welk soort vraag je beter kunt gebruiken, en nog belangrijker, als je de vorm van het antwoord kent, is het gemakkelijker om de vraag zelf te formuleren.

</ p>